Առաջին հայացքից քրդական հասարակությունը հայերիցս հեռու մի հասարակություն է, որն ապրում է շատ մոտ, բայց միևնույն ժամանակ շատ հեռու, քանզի սահմանային ուղղակի շփում գոյություն չունի: Գնալով համոզվում եմ, որ դեռևս 95 տարի առաջ մի տարածքում ապրած ժողովուրդները դեռևս կիսում են մշակութային ընդհանրություններ, չնայած այն փաստին, որ Մեծ Եղեռնից հետո մեր մշակույթը թալանվեց և դրա մեջ իր մեղավորությունն ունի նաև քրդական տարրը:
Երբ ուսումնասիրում էինք ժամանակակից քրդական երաժշտության ներկայացուցիչների կենսագրականները, հանդիպեցինք մի շատ տարօրինակ երևույթի: Քրդերը մեծ հպարտությամբ նշում են, որ իրենց երկու խոշոր երգիչները` Կարապետե Խեչոն և Արամ Տիգրանը հայ են: Անշուշտ, սա մեզ համար զարմանալի փաստ էր և լավ առիթ` խորամուխ լինել այս իրականության մեջ:
Պարզվեց, որ ցեղասպանությունից հետո դավանափոխ եղած շատ հայեր շարունակել են ապրել իրենց հողի վրա, սակայն նրանց էթնիկական ինտեգրումը լիարժեք չի եղել: Փաստորեն` այսօր, եթե փորձենք ինտերնետով որոնել քուրդ-հայկական երգիչներ, առաջինը կհանդիպենք կրոնափոխ եղած այդ երգիչներին, ովքեր չենք ամաչում ասել, որ իրենք ՀԱՅ են:
Նարեկ Վան
No comments:
Post a Comment