Այրունաքամ և սպառած, սովահար և կես առ կես կոտորակված, ինկած ես կորստական Ճամփու մը վրա, իզուր կը սպասես ողորմած Սամարացիի մը, որ գա, քեզ վերցնե արյունալից վերքերդ լվա ու կապե:
ԻԶՈՒՐ ՄԻ ՍՊԱՍԵՐ, քու դարավոր հարևանդ դեռ հագեցած չէ քու արդար ու անմեղ արյունեդ, և եթե կրնա, հետամուտ է կոտորելու մինչև վերջին քու որբ զավակդ:
Գրիգորիս ծ. վարդապետ Պալաքյան, 1922թ.
No comments:
Post a Comment